Emnet skal gje studentane ei innføring i sentrale spørsmål og arbeidsmåtar i historiefaget som eit humanistisk og samfunnsvitskapleg fag. Det inviterer til refleksjon omkring vitskaplege grunnlagsproblem og tar opp tilhøvet mellom historiefaget og samfunnet.

Emnet er delt i to delar, ein teoridel på om lag 5 studiepoeng og ein oppgåvedel på om lag 10 stp. Formålet med oppgåvedelen av emnet er å gje studenten høve til å fordjupe seg i eit (område) tema i norsk og / eller internasjonal historie ved å skrive ei større fagleg oppgåve (kalla temaoppgåve) der bruken av kjelder, metode og / eller historiografi blir særleg vektlagt. Gjennom skriveprosessen skal studenten øve opp kritisk haldning til kjelder og litteratur, evne til å utvikle ei problemstilling, evne til gjere greie for hovuddelane av det valde emnet for temaoppgåva og drøfte argument for og mot ein påstand knytt til det.

Instituttet gjev kvart år rettleiing knytt til nokre temaområde frå norsk og/eller internasjonal historie. Studenten skal sjølv velje hovudproblemstilling, som skal godkjennast av rettleiar. I samråd med rettleiar skal studenten finne fram til 300 sider relevant støttelitteratur for det temaet og den problemstillinga ho/han har vald, og så skrive oppgåva med utgangspunkt i denne.

Teoridelen gjev ei grunnleggjande innføring i historiefaget sin plass som humanistisk og samfunnsvitskapleg fag frå antikken og fram til i dag. Teoridelen skal kombinerast med ein studietur til Roma. Det blir lagt opp eit felles pensum på ca 500 sider, sjå pensumliste. Det blir gjeve førelesingar i emnet, nokre i Volda, nokre i Roma. På studieturen til Roma blir det i tillegg arrangert ekskursjonar.